Column Robert Heukels: Eagles Inside

In Alkmaar koos Paul Simonis voor een realistisch strijdplan. Aanvoerder Mats Deijl was er na afloop zeer tevreden over hoe dat had gewerkt totdat zijn vriend Joris Kramer even kortsluiting kreeg. Op X waren wat deskundigen minder tevreden, die mensen vonden dat Go Ahead meer naar voren moest spelen omdat de ploeg zichzelf aan het onderschatten was. Ikzelf noteerde vier dikke voldoendes in de eerste helft: Plogmann, Linthorst, Llansana, Oliver Edvardsen. De rest kon en moest beter.

Na afloop zei Enric Llansana op de radio tegen Erik van Luttikhuizen dat Go Ahead vooral heel fit was en dat AZ dat niet had kunnen pareren. Daar had hij een punt. Na de 2-0 achterstand draaide de Deventer formatie heel langzaam de zaken om en uiteindelijk werd er simpelweg harder gelopen, meer aangevallen en was het positiespel uitstekend. Afvallende ballen: allemaal voor de paarse jongens uit de koekstad. Simonis wisselde uitstekend, Jakob Breum groeide in zijn spel, Victor Edvardsen bleek onvermoeibaar en de onvoldoendes van de eerste helft werkten zich allemaal richting de zesenhalf. Zowel in de lijven als in de breinen zat meer energie bij Go Ahead dan bij AZ. Het ultieme moment kwam vlak voor tijd. Breum liet zich niet van de bal zetten in een best hachelijke positie rond de middenlijn, keek, zag en opende, hij knalde een majestueuze pass richting Oliver Antman. Die deed vervolgens alles goed. Aanname, actie vooruit, voorzet, alles binnen twee secondes en daar vloog Victor Edvardsen met ziel en zaligheid tegen de bal: 2-2, een gewonnen punt.

In Alkmaar werd veel meer gewonnen dan dat. De interviews na afloop onderstreepten het gevoel dat de winst van de 2-2 wederom zat in de kracht van het team. En dat het team niet louter de spelers zijn, maar ook de staf, de specialisten, de mensen die zorgen voor de knap uitgedachte spelhervattingen, de longinhoud, de fitheid, de kracht van het brein. Ieder succesje van dit Go Ahead is al een hele tijd het succes van vele mannen en dat maakt het fundament van ijzer en staal.

Met dat fundament reist de ploeg van Paul Simonis door het huidige seizoen en je ruikt, proeft, voelt hoe de bagagetassen zich vullen. Met 5-1 overklast worden door Feyenoord? Meteen is er een antwoord. Nieuw plan, met overgave uitgevoerd, veerkracht en flexibiliteit tonen als het even niet dreigt te lukken. Prachtige eenheid, dit Kowet, en de rek is er nog lang niet uit.