Column Afscheidshuis: Plaatjes draaien

De kamers in het Afscheidshuis zijn warm en sfeervol ingericht. Toch mist er een persoonlijk tintje, de kamer reflecteert niet zoals iemand was.  Ik benoem vaak dat de familie eigen spulletjes mee kan nemen en neer mag zetten in de kamer. Het wordt dan een plekje wat persoonlijk aanvoelt en weerspiegelt hoe iemand was. Zo ging het ook met de familie die een poosje geleden bij ons was.

De zoon vroeg: ‘Mag ik je een aparte vraag stellen?’ ‘Maar natuurlijk’, antwoord ik. ‘Zou de jukebox van mijn vader hier mogen staan? Muziek luisteren was echt zijn passie en pa luisterde dagelijks via de jukebox naar zijn favoriete muziek. Hij heeft ook in het hospice gestaan en ik zou het mooi vinden als ik hier ook nog wat plaatjes zou kunnen draaien voor hem. Maar alleen als het kan en mag hoor.’ Ik zeg hem dat het geen probleem is als de muziek maar niet te hard staat en de familie in de andere kamer er geen last van heeft. Dit snapt hij volledig en we installeren de jukebox.

Wanneer ik later binnenkom voor een controle, hoor ik zachtjes muziek. De deur van de kamer staat op een kiertje en ik klop aan. De zoon en zijn gezin zijn binnen en ik zie ze dansen in de kamer. Ik vind het prachtig. Al is er veel verdriet, de kinderen hebben ook lol met het dansen op de muziek. Nog even samen met opa, dansen op zijn lievelingsmuziek die uit de jukebox klinkt…