Column Robert Heukels: Eagles Inside

In een week tijd bereikten ons vijf bijzondere berichten. De gemeente Deventer verleent de vergunning voor de tweede fase van de vernieuwbouw van de Adelaarshorst. De KNVB bood excuses aan voor de onterecht afgekeurde goal van Finn Stokkers in Heerenveen. In extremis won Go Ahead Eagles –onder21 in Doetinchem van De Graafschap waardoor het in één klap van hekkensluiter naar linkerrijtje ging. Isac Lidberg werd opgeroepen voor het Zweedse nationale team en Sam Beukema was gisteren jarig en werd 26, daarbij wordt hij begeerd door topclubs als Real Madrid. Bent u daar nog?

De rode draad die vermengt met geel door alle berichten loopt is de hallucinante groei die Go Ahead Eagles de laatste jaren doormaakt. Op alle fronten is er met overgave gezaaid en alles wat we nu oogsten maakt trots en geeft inspiratie voor de toekomst. Dat laatste is cruciaal. Iedere dag weer is het goed te bedenken hoe het allemaal zo is ontstaan, deze weelde, de luxe van het eredivisieschap, het uitvliegen van jongens die Kowet als startschot hadden voor prachtige carrières. Denkend aan Lidberg, aan Beukema, maar ook Idzes, De Lange, Rommens, Kuipers en Willumsson denk je aan mannen die met bloed, zweet en tranen hun pad omhoog vonden. Niets groeit zomaar, er is een krankzinnige hoeveelheid overgave voor nodig. Het is dag na dag de ladder op, treetje voor treetje, struikelen en weer opstaan.

Het is nog maar zeven jaar geleden dat de weg naar boven werd ingeslagen. Zeven jaar geleden stonden wij bijna onderaan in de Keuken Kampioen Divisie. Het is goed om daar soms weer aan terug te denken. Paul Bosvelt was er nog niet, Jan Willem van Dop ook niet, van Alex Kroes en Kees Vierhouten hadden we nog nooit gehoord en dat we binnen zeven jaar Europees voetbal zouden halen had iedereen op de lachspieren gewerkt. Ik weet nog heel goed dat ik bij thuisduels altijd vlak achter Sam Beukema zat. Vaste wissel. Brede grijns, een knuffel, een boks en daar zat hij dan weer, 19 jaar oud en zou het ooit wat worden? Met ons, met hem, met onze grote roodgele liefde?

Een trainer die later naar Zwolle ging koos vervolgens steevast voor het duo Jeroen Veldmate-Gino Bosz. Zijn opvolger Jack de Gier zag het wat scherper en Kees van Wonderen deed de rest. Als het om vertrouwen ging, want Beukema deed en doet het vooral zelf. Zowel Isac Lidberg als Beukema zijn nu 26 en in de prime van hun leven die vast nog wel wat jaartjes duurt. Iedere stap die zij op de ladder zetten verdient bewondering voor hun niet aflatende zucht naar groei. Maar bij iedere stap mag Deventer een beetje gloeien. Omdat het al zeven jaar de club koestert die al die groei in gang durft te zetten.