Column Marcel Schoemaker: Gebakkraam

Hoewel de kleine criminaliteit niet echt toeneemt, blijven we toch altijd nog een schietgraag volkje. Vooral zo aan het eind van het jaar. Nu is er ook een nieuwe traditie aan het ontstaan waarbij er gedurende het hele jaar met vette cobra’s wordt gewerkt. Het knalt zo leuk en de boodschap is duidelijk. Blijf van mijn vriendin of drugswijk af. Dat werk. De bezorgers van het explosief zijn vaak net zo jong of dezelfde als die van de pizza. Beetje bijverdienen. En van dat geld dan weer met Oud & Nieuw het meeste de lucht in knallen. Wanneer die knallen echt dreigen te worden, raken we al snel wat meer in paniek. We kunnen ons er niks bij voorstellen, een echte oorlog, maar er sluipt wel iets naar binnen.

Dat lossen we dan weer lekker Hollands op. De prepshops doen goede zaken en veel mensen stouwen hun bijkeukenkastje vol met een paar dagen ‘volhouden’. Waarvoor? Niet helemaal duidelijk. Het Sociaal en Cultureel Planbureau heeft het nog maar weer eens vastgesteld. De gemiddelde Nederlander is zeer egocentrisch ingesteld. Gewend aan veel alledaagse luxe en zodra dat patroon verstoord wordt is er lichte paniek. Tien dagen grijs weer zorgt al voor meer depressieve mensen dan normaal. Ook de politiek zorgde in 2024 voor grijs weer. Over allerlei zaken waar die naar binnen gerichte Nederlander eigenlijk helemaal niet mee bezig is. Of daar geen actieve herinnering aan heeft. En zelf komen ze er in Den Haag ook steeds minder uit. De Stoofschotel is net niet aangebrand met de kerst. Maar een dry january zal het ook wel niet worden. En zo stuiteren we 2025 binnen en blijven ons verbazen over wat er in die grote boze buitenwereld allemaal gebeurt. Intussen bubbels drinkend in onze eigen bubbel. En oliebollen etend, gekocht bij die gezellige oud-Hollandse gebakkraam.